Genel Bilgiler
Eser adı : Mir’at’ül-İrfan ve Lübbeh Tercümesi
Yazar : Muhyiddîn İbn Arabî
Şerh : Ahmed bin Süleyman et-Trablusi (ö. 1286 H. den sonra)
Mütercim : Ahmed Avnî Konuk
Bulunduğu Kütüphane : İstanbul Büyükşehir Belediyesi Atatürk Kitaplığı Sayısal Arşiv ve e-Kaynaklar
Dil : Osmanlı Türkçesi
Yazı Türü : Rika
Yer Numarası : 297.7 AHM 1341 H. 1
Kitap Hakkında : 1341 senesinde tercüme edilen eser İbni Arabî’ye ait Ehadiyet Risâlesi olarakta bilinen “Men Arefe Nefsehu Fakad Arefe Rabbehu” risâlesinin şerh edilmiş halidir. Şerh, Süleyman Trablusî tarafından Arapça olarak yapılmış ve Avnî Konuk tarafından Türkçeye tercüme edilmiştir. Eser kırık çeviri usulüyle tercüme edilmiştir.
Eserden bir kesit;
Hazret-i Fettâh-ı Kerîm’de hâşi olan Şeyh buyurdu ki:
[بسم الله الرحمن الرحیم] Besmele ile başladılar. Zîrâ besmele her bir kitâbın miftâhıdır. Ve Rabb’ül-erbâbaba şükrân-ı hamd-ü leh ile senâ edip buyurdular:
[الحمد لله الذي لم يكن قبل وحدانيته قبلُ] Ya’nî “Cins-i hamd, vahdâniyetinin önünde, ön olmayan Allah Teâlâ’ya mahsûstur.” Ön, sonun zıddıdır. Onun vücûdunun evvelî yoktur, demektir.
[آلآ] Ya’nî “Agâh ol! ki” Fethiyyet ile adât-ı istiftâhtır.
[ والقبل هو] Ya’nî “Ön dahî O’dur.” Hak Teâlâ’nın (هوالاول) kavlinden me’hûzdur.
[ولم یكن] Ya’nî “olmadı” ve mevcûd olmadı demektir.
[بُعْد فردانيَّته] Ya’nî “Ferdâniyetinin sonunda” zâtında ve sıfâtında ve ef’âlinde onun vahdâniyeti demektir….